حقایقی هست که بیشتر ما دوست نداریم بشنویم. گاهی این حقایق در مورد مسائل جدی و گاهی درمورد مسائل احمقانه است. به هرحال، حقیقت تلخ و گاهی ناخوشایند است.

 

شما در داستان زندگی یک فرد دیگر، آدم بدی هستید. مهم نیست چقدر آدم خوبی باشید، همیشه کسی هست که شما را بدجنس و احمق بنامد.

 

شما خاص نیستید. حتی اگر یک در میلیون باشید، ۷۰۰۰ نفر مثل شما در دنیا وجود دارد.

 

بخشی از بهترین خاطرات کودکی شما اصلا وجود ندارند. مغز شما اساسا خودش چیزهایی می‌سازد.

 

انسان به چیزی که لایقش است نمی‌رسد، چون زندگی عادلانه نیست. حتی اگر عادلانه هم باشد بیشتر ما لایق چیز‌های خوب نیستیم.

 

شما همانقدر برای بقیه دنیا بی‌اهمیت هستید که غریبه‌هایی که در خیابان از کنارتان می‌گذرند برایتان مهم نیستند.
 

روزی برای همیشه هیچکس روی زمین شما را به یاد نمی‌آورد.

 

دانشمندان مطمئن هستند که دایناسور تی رکس غرش نمی‌کرده است.

 

هنگام خواب حشرات ریزی پوست صورتتان را می‌خورند.

 

قیافه در زندگی روزمره اهمیت دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که افراد جذاب فرصت‌های بیشتری دارند و با آن‌ها بهتر رفتار می‌شود.

 

بیشتر حرف‌های خوبی که درباره‌تان می‌زنند، در مراسم خاکسپاری شماست. به خصوص اگر زیاد دوست‌داشتنی نباشید.

 

 

بیشتر چیز‌ها تقصیر خودتان است. پذیرش این موضوع شاید ناراحت کننده باشد، اما اولین گام در تحقق این امر است که می‌توانید حداقل بخشی از زندگی خود را کنترل و بهتر کنید.

بیشتر چیز‌های زندگی با راه‌حل‌های ساده حل نمی‌شوند. خیلی وقت‌ها حق با هر دو طرف است و گاهی هر دو طرف اشتباه می‌کنند.

 

شکر یک ماده مخدر است.

 

اینکه از کجا شروع کنید، اهمیت زیادی دارد. اگر در یک محله و خانواده فقیر بزرگ شدید و مجبور شدید به خاطر کار ترک تحصیل کنید، چون پدرتان مادرتان را ترک کرده... فرقی نمی‌کند چقدر تلاش کنید، همیشه عقب خواهید بود. اگر در یک محیط آرام رشد کنید، در یک مدرسه خوب تحصیل کنید و والدینتان همیشه از شما حمایت کنند و همه چیز را برایتان فراهم کنند، موفق شدن بسیار آسان‌تر است.
 

مردم دوست دارند شما موفق شوید، اما نه بیشتر از خودشان

 

هربار که سیفون را می‌کشید ذرات مدفوع همه جا پخش می‌شوند.

 

همه مردم دستشان را در دماغشان می‌کنند، حتی دختر‌ها و پسر‌های فوق جذاب...

 

والدین شما یک جایی در زندگیشان آرزو کردند که ای کاش هرگز شما را نداشتند.

 

در قرن ۲۱ افراد بیشتر در اثر پرخوری می‌میرند نه سوءتغذیه

 

سیگاری‌ها در درازمدت پول کمتری هزینه درمان می‌کنند. چرا؟ چون زوتر می‌میرند.

 

بیشترین کسی که احتمال دارد شما را بکشد خودتان هستید!

 

احتمال غرق شدن در وان حمام ۴ برابر بیشتر از کشته شدن توسط یک تروریست است.

 

به دلیل شیوع روابط اینترنتی، بسیاری از افراد همسر آینده خود را اولین بار در دستشویی می‌بینند!

 

بیشتر گجت‌ها، لباس‌ها و موادغذایی محصول برده‌داری، دستمزدهای پایین و شرایط کاری بی‌رحمانه هستند.

 

 

منبع: list25

مرگهاي عجيب تاريخي ...

مرگ همه ما بالاخره يک روز فرا مي رسد اما برخي مرگ و مير ها به شکلي جالب و عجيب در طول تاريخ اتفاق افتاده که متوفي را هم به شهرت رسانده است. برخي از اين مرگ ها را مرور مي کنيم: آرنولد بنت : داستان نويس انگليسي- وي براي آنکه ثابت کند آب شهر پاريس از نظر بهداشتي کاملا سالم است، يک ليوان از آن را خورد و در اثر تيفوئيد ناشي از آن در گذشت! آگاتوکلس : خودکامه سراکيوز - در اثر قورت دادن خلال دندان خفه شد. آلن پينکرتون : موسس آژانس کارآگاهي آمريکا -هنگام نرمش صبحگاهي به زمين خورد و زبانش لاي دندان ماند و زخم شد و در اثر قانقارياي ناشي از اين زخم درگذشت. آيزادورا دانکن : رقاص آمريکايي -هنگامي که در اتومبيل بود، شال گردن بلندش به چرخ عقب اتومبيل گير کرد و گردنش شکست و خفه شد.

اسکندر کبير : پادشاه مقدوني - به دنبال دو روز ميگساري و عياشي در اثر تب درگذشت. الکساندر : پادشاه يونان -يک ميمون خانگي گازش گرفت و در اثر عفونت خون در گذشت. تامس آت وي : نمايشنامه نويس انگليسي -مرد فقيري بود. به دنبال روزها گرسنگي سرانجام يک گيته به دست آورد و با آن يک دست پيچ گوشت خريد و از شدت ولع همان لقمه دهان پرکن اول گلو گيرش شد و خفه اش کرد! جان وينسون : ماجرا جوي بريتانيا -وي در 72 سالگي از اسب به زمين افتاد و ميخي وارونه بر زمين افتاده بود، در سرش فرو رفت. جروم ناپلئون بناپارت : آخرين بناپارت آمريکايي - در سنترال پارک نيويورک، پايش به زنجير سگ زنش گرفت و افتاد و در اثر زخم هاي حاصله در گذشت. جورج دوک کلارنس : انگليسي -به دستور برادرش ريچارد سوم در خمره

شراب خفه شد. جيمز داگلاس ارل مورتون : - بوسيله دستگاهي شبيه گيوتين که خودش آن را به اسکاتلنديان معرفي کرده بود، سر بريده شد. رودولفوني يرو : ژنرال مکزيکي - اسبش در شن روان گرفتار شد و سنگيني طلاهايي که به همراه داشت باعث فرو رفتن به درون ماسه شد. زئوکسيس : نقاش يونان (قرن پنجم ق.م)- به تصويري که از يک ساحره پير کشيده بود آنقدر خنديد که يکي از رگ هايش پاره شد و مرد! ژراردونرال : نويسنده فرانسوي - با بند پيشبند، خودرا از تير چراغ برق خيابان حلق آويز کرد. فرانسيس بيکن : براثر گرفتاري در يک سرماي ناگهاني گرفتار شد و درگذشت. فالک فيتز وارن : چهارم بارون انگليسي - در بازگشت از يک جنگل، اسبش در باتلاق افتاد و فالک که زره پوشيده بود، در درون زره اش خفه شد. کلاديوس اول : امپراتور

روم - با يک پر آغشته به سم خفه شد. کنت اريک مگنوس آندرئاس هرس ستنبورگ : اين انگليسي در اثر خشم ناشي از مستي، با سيخ بخاري به دوستش حمله کرد، اما خودش توي بخاري افتاد و سوخت. گريگوري يفيموويچ راسپوتين : وزنه اي به خوبنش بستند و در رود نوا غرقش کردند. لايونل جانسن : شاعر انگليسي از روي چهارپايه پشت بار به زمين افتاد و در اثر زخمهاي حاصله در گذشت. لنگي کالير : کلکسيونر آمريکايي در خانه خود و در تله اي مهلک درگذشت. تله را براي دستگيري دزدان کار گذاشته بود. مارکوس ليسينيوس کراسوس : سياستمدار رومي - اين رهبر خوبنام و صراف رمي به دست سربازان پارتي با ريختن طلاي مذاب در حلقش درگذشت. هنري اول : پادشاه انگليسي -در اثر افراط در خوردن مارماهي دچار ناراحتي روده شد و مرد. يوسف اشماعيلو : کشتي گير ترک - بر اثر سنگيني طلاهايي که به کمرش بسته بود در دريا غرق شد. چون نتوانست به راحتي شنا کند.